به گزارش خبر، اکبر حیدریان مدیرکل خانه ایثارگران استان تهران در یادداشتی ارسالی به پایگاه خبری گزارش خبر با موضوع "مقام والای شهادت و ایثار در فرهنگ ملی و مذهبی ایران" آورده است:
« ولا تحسبن الذّین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیاء عندربهم یرزقون » (آل عمران آیه 163)
دفاع از اسلام و پاسداری از حریم دین و کشور به حکم وظیفه شرعی یکی از اهداف حضور شهدا و ایثارگران در جبهه های جنگ تحمیلی بود.
شهدا با الگوگیری از امام حسین(ع) و یارانش که جان خود را برای اسلام فدا کردند، وظیفه خود می دانستند، در جبهه های جنگ داوطلبانه حضور یابند و جان خویش را نثار اسلام کنند.
شهدا عقیده داشتند، با خدا معامله می کنند و شهادتشان آب حیاتی خواهد بود که باعث جاودانگیشان خواهد شد وخونشان در تمام عصرها ونسل ها خفتگان را بیدار خواهد ساخت. لذا با وحدت و یکدلی، عاشقانه در جبهه ها حضور یافتند و سرانجام شهادتی که آرزو میکردند، نصیبشان گردید.
آنان که از مقام والای شهدا و جایگاه شهید کاملا با اطلاع بودند و با این علم وآگاهی و منطق به سوی جبهه های نبرد شتافتند و سرانجام به آرزوی دیرین خویش رسیدند و همیشه در دعا های خود اینگونه آرزو می کردند.« خدایا توفیق شهادت در راه خودت را به ما عطا بفرما »
رزمندگان که پرورده ی مکتب سرخ تشیع بوده اند، شهادت را فوز عظیمی می دانستند که « شهادت مرگی است که از جانب خدا به سوی امت محمد(ص) فرستاده شده است و برنده آن است که با عمل صالح به امید پیروزی رزم آوران اسلام به سوی این مرگ با عزّت بشتابد».
شهدا عطر زیبا ودلربای شهادت را در زندگی دنیای خویش احساس می کردند. شهدا می دانستند که خونشان هدر نمی رود، بلکه بالاترین ثمر را دارد و انسان های در خواب غفلت را بیدار می کند، مشتی کوبنده می شود و بر سر همه ی ستمگران تاریخ فرود می آید.
این خون شهید است که باعث میشود هر روز جوانان پاک وبا ایمان به سوی جبهه های حق بشتابند و راه شهدا را ادامه دهند. خون شهید است که بین نیروهای انسانی وحدت بخشیده و آنان را به سوی کمال رهبری میکند و این کمال رضای خداوند است. شهید می داندکه به همه جا نورافشانی خواهد کرد، راه را به دیگران نشان خواهد داد و همیشه راهنما خواهد بود.
