به گزارشخبرنگاران گروه ورزش گزارش خبر، ، تربیت بدنی و ورزش از لحاظ اجتماعی ، یک رویکرد اجتماعی خاص است که با توسعه و گسترش آن در جامعه ، روابط اجتماعی افراد مستحکم تر و سلامت جسم و روح و شادابی آنها تضمین می گردد.
در واقع روابط اجتماعی و تربیت بدنی و ورزش بر یکدیگر تاثیر متقابل دارند و در تامین بهداشت روانی کودکان و نوجوانان و همچنین در جهت گیری مطلوب جامعه به سمت آرمان های مقدس و ارزش گرا بسیار موثر می باشند.
موفقیت و شایستگی های تحصیلی نیز در صورت داشتن جسم و روان سالم ، راحت تر به دست می آیند و اگر در پروراندن هر کدام از آنها قصوری صورت پذیرد ، نتیجه دلخواه ما نخواهد بود. در کسب موفقیت های تحصیلی توجه همزمان به سلامت تن و روان مورد تاکید است.
در پی نائب قهرمانی تیم آموزشگاه علامه مجلسی در مسابقات فوتسال فرهنگیان با ابراهیم خوری از مدیران باسابقه استان گلستان و مدیر آموزشگاه علامه مجلسی در خصوص اهمیت و جایگاه ورزش در آموزش و پرورش به گفتگو نشستیم:
نقش فعالیت های اجتماعی را در پر رنگ کردن رابطه بین خانواده، مدرسه و جامعه چگونه ارزیابی می کنید؟
بر اساس تحقیقات کارشناسان سازمان بهداشت جهانی در کشورهای صنعتی حدود ده درصد از افراد جامعه به نوعی به اختلالات روانی مبتلا هستند. از این رو بهداشت روانی که هدف آن سالم سازی محیط روانی و پیشگیری از اختلالات روانی است از اهمیت شایانی برخوردار است.
همان گونه که بیماریهای جسمانی سلامت جسم انسان را تهدید می کند، برای سلامت روانی نیز خطراتی غیر قابل اجتنابی وجود دارد. در زندگی هر شخصی لحظات حساس ، موقعیتها و پیشامدهای ناگوار وجود دارد.
چگونگی تاثیر این گونه رویدادها بر روی شخص و نحوه برخورد شخص با آنها از نقطه نظرات سلامت روان بسیار حائز اهمیت است. « خانواده، مدرسه ، جامعه» سه عامل مهم در بروز و ظهور بیماریهای روانی محسوب می شوند که مسلماً حل این مشکلات هم در همین نهاد ها نهفته است.
در نتیجه در هر برنامه و طرح بهداشت روانی باید هر سه عامل فوق مورد توجه قرار گیرند. محیط روانی انسان شامل کلیه عواملی است که روی رفتار وی اثر می گذارد. هر قدر دانش آموزان و معلمان از این رفتار ها و آشفتگی های ذهنی دور تر باشند ، در یادگیری و آموزش دروس موفق تر و با انگیزه تر عملی می کنند.
یکی از علمی ترین و موثر ترین راهکار های غلبه بر آشفتگی ذهنی و رسیدن به آرامش فکری پایدار ورزش و انجام حرکات ورزشی روزانه می باشد. ورزش علاوه بر ایجاد شادابی و نشاط و بالا رفتن توان جسمی و ذهنی کودک می شود ، بلکه باعث بالا رفتن اعتماد به نفس ، روحیه انتقاد پذیری و مقابله با مسائل می شود.
ورزش در مدارس و ورزش قهرمانی چه اشتراکاتی دارند؟
در اکثر کشور های پیشرفته دنیا و حتی کشور های در حال توسعه ، ورزش در مدارس زیر بنای ورزشی قهرمانی نیز محسوب می شود و استعدادیابی و برگزاری لیگ های منظم دو فاکتور اصلی و اساسی در سیاستگذاری های کلان ورزش این کشور ها به حساب می آیند.
در واقع سیاستگذاران ورزش در کشور های پیشرفته با جدی گرفتن ورزش در وهله اول مانع کژتابی های ذهنی و جسمی دانش آموزان می شوند و همانطور که اشاره شد ، از عامل جذاب و موثر ورزش در کسب موفقیت های علمی توسط دانش آموزان و ایجاد مدرسه سرزنده و پویا بهره می جویند و در وهله دوم ورزش قهرمانی را مد نظر قرار می دهند و با انجام تست های مختلف و برنامه های استعداد یابی ، قهرمانان فردا را از میان دانش آموزان امروز انتخاب می کنند و با برنامه ریزی های بلند مدت ، سعی در کسب یا حفظ جایگاه های ارزشمند ورزشی جهانی دارند.
آیا برنامه ریزی های صورت گرفته برای توسعه ورزش مدارس مناسب است؟
در کشور ما با وجود استعداد های بی شمار ورزشی در بین دانش آموزان ، متاسفانه مسئولین ورزش کشور فقط به مقوله ورزش قهرمانی چشم دوخته اند و بدون ایجاد بستر مناسب و لازم در پرورش استعداد های ورزشی و جدی گرفتن ورزش در مدارس ، همه ساله از صید مدال های رنگارنگ المپیک سخن به میان می آوردند که کمتر هم به این مقصود می رسند.
در صورتی برنامه ریزی و قهرمان پروری باید از سنین کودکی آغاز شود و با ایجاد پایگاه های استعداد یابی ، نسل جوان و جویای نام را هدایت کرده ، آنها را در مسیری که احتمال موفقیت آنها بیشتر است ، حرکت دهیم.
چه راهکارهایی برای توسعه ورزش مدارس و آموزش و پرورش وجود دارد؟
هر چند درسال های اخیر با استخدام چند هزار معلم ورزش علی الخصوص در مدارس ابتدایی گام هایی در توسعه ورزش برداشته شد ولی باید بپذیریم پیشرفت ورزشی - که بی شک در سلامت روان جامعه و کسب موفقیت های علمی هم به سزایی دارد - با استخدام چند هزار معلم ورزش محقق نمی شود و به عبارتی شرط لازم است ولی کافی نیست.
نا گفته نماند ورزش در مدارس نباید به دانش آموزان محدود شود و معلمان و کادر مدارس هم باید در این طرح ها ورزشی دیده شوند.
جدی گرفتن ورزش در آموزشگاه ها و اجرای طرح های فراگیر و قابل اجرا در مدارس کشور، موید تربیت نسلی پویا و شاداب است که زمینه ساز افتخار آفرینی در کلیه سطوح علمی و ورزشی در عرصه ها و میادین بین المللی است. در خصوص فرهنگیان نیز باید اشاره کرد با راه اندازی لیگ های ورزشی می توان مانع از فرسودگی شغلی فرهنگیان شد و علاوه بر ایجاد نشاط، می توان زمینه سلامت جسم و روان را نیز فراهم ساخت.
