به گزارش خبرنگاران گروه جامعه خبرگزاری گزارش خبر، دکتر محمدرضا ظفرقندی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی امروز یکشنبه در نشست مشترک با رئیس و اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی که در ستاد مرکزی وزارت بهداشت برگزار شد، ضمن قدردانی از همراهیهای مجلس در پیگیری مسائل حوزه سلامت، تأکید کرد: ما در مسیر سلامت مردم، دو طرف نیستیم؛ بلکه در یک جبهه ایستادهایم و همه آنچه در توان داریم، باید در همین مسیر بگذاریم.
وی با اشاره به بازدیدهای میدانی خود از مناطق مختلف کشور گفت: مشکلات حوزههای انتخابیه و مناطق استانها کاملاً واقعی و ملموس است. وقتی به استانهایی مانند ایلام و چرداول و روستاهای دورافتاده میرویم، یا در خوزستان به مسجدسلیمان و هرمز سر میزنیم، واقعاً انسان شرمنده میشود. شرمنده از اینکه به دلایل مختلف که اغلب هم ریشهدار و انباشتهشده هستند، نتوانستهایم خدمت شایستهای را که مردم سزاوار آنند، ارائه دهیم.
وزیر بهداشت ادامه داد: ما میدانیم که شما نمایندگان مجلس با مردم در تماس مستقیم هستید و باید پاسخگوی آنان باشید؛ ما هم همین وظیفه را داریم. تفاوتی نیست. اما باید واقعبین بود: محدودیتهای فراوانی وجود دارد که گاهی پیشرفت کار را کند میکند. هدف ما این است که با همراهی مجلس، این موانع را کاهش دهیم.
دکتر ظفرقندی با اشاره به مصوبات بودجهای مجلس در حوزه سلامت گفت: به عنوان نمونه، مجلس محترم ۸۰ همت برای جبران بدهیهای حوزه بهداشت تصویب کرد. اما این رقم در قالب سهام تخصیص داده شد. ما از ابتدای سال پیگیر هستیم که این سهام را نقد و وارد چرخه عملیاتی کنیم اما فرآیند طولانی دارد.
دکتر ظفرقندی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع تجاوز ۱۲روزه رژیم صهیونیستی و نقش کادر سلامت در این شرایط اشاره کرد و گفت: بیش از ۳۵ سال است که در دانشگاه، همین مباحث تروما و بحران را تدریس میکنم. این رویداد نیز آزمونی دیگر برای نظام سلامت کشور بود و جامعه پزشکی و پرستاری ما سربلند از آن بیرون آمد.
او در ادامه خاطرنشان کرد: در روزهایی که بیمارستان شهدا مورد اصابت موشک قرار گرفت – همان مکانی که همه شما با آن آشنایید – امکان انتقال مجروح وجود نداشت. من آن زمان آنجا بودم؛ آب تا زانو رسیده بود چون لوله آب ترکیده و آسفالتها کنده شده بود. با این حال، بدون آنکه کسی چیزی بگوید، پرستاران و پزشکان برانکارد آوردند، مجروحان را از کوچهها و معابر به داخل بیمارستان رساندند. این فقط یک نمونه از فداکاریهای بیشمار است.
وزیر بهداشت با اشاره به نقش مرکز فرماندهی سلامت در روزهای بحرانی گفت: ما در مرکز فرماندهی سلامت (EOC) در کنار دیگر همکاران، همه مناطق کشور را رصد میکردیم. اگر توصیهای هم داشتیم، منتقل میکردیم. اما مهمتر از آن، آمادگی ستودنی تیمهای درمانی در سراسر کشور بود. هرجا که تماس میگرفتیم، یا حضور پیدا میکردیم، پاسخ میشنیدیم که همه بخشها تعیینتکلیف شدهاند، بیماران اتاق عمل به آیسییو منتقل شدهاند و مجروحان احتمالی قابل پذیرش هستند.
او تأکید کرد: این آمادگی و تجربه ارزشمند در جنگ ۱۲روزه که مدل آن با جنگهای گذشته نیز متفاوت بود، گنجینهای برای نظام سلامت کشور است. وظیفه ماست که آن را حفظ و تقویت کنیم.
دکتر ظفرقندی با اشاره به آمادگی راهبردی نظام سلامت برای مواجهه با بحرانها و اجرای برنامههای کلان، تأکید کرد: بلافاصله پس از پایان جنگ، نشست آنالیز SWOT را برگزار کردیم و اکنون گزارش کامل نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصتها جمعبندی شده و بهصورت یک پکیج کامل آماده ارائه است.
وزیر بهداشت در ادامه سخنان خود یکی از مهمترین پروژههای راهبردی وزارت بهداشت را توسعه سواد سلامت و خودمراقبتی عمومی مردم عنوان و تصریح کرد: اگر بدانیم که ۵۰ درصد مردم کشور از بالا بودن قند خون خود اطلاعی ندارند، عمق فاجعه را درک خواهیم کرد. قند بالا به اعصاب، کلیه، بینایی، عروق و سیستم ایمنی بدن آسیب جدی وارد میکند، اما بسیاری از افراد از آن بیخبرند.
او با بیان اینکه طرح ملی سواد سلامت در حال نهایی شدن است، خاطرنشان کرد: این طرح با استفاده از ظرفیت گوشیهای هوشمند و اپلیکیشنهای سلامت، بهزودی رونمایی خواهد شد. هدف ما این است که بیماریهایی مانند دیابت، سرطان پستان، سرطان پروستات و آسیبهای ناشی از تروما و بحران، زود تشخیص داده شوند و مردم بدانند در شرایط اضطراری چگونه جان خود را حفظ کنند. این کلید پیشگیری و ارتقای سلامت در کشور است.
وزیر بهداشت با اشاره به کمبود نیروی انسانی در نظام سلامت اظهار کرد: کمبود پزشک و پرستار یک مسئله واقعی است و نیازمند تدابیر ملی و راهکارهای اجرایی است.
وزیر بهداشت در پایان با تأکید بر هماهنگی بیشتر میان دولت و مجلس، گفت: من تمام مطالب مطرحشده در این نشست را یادداشت کردهام و با تمام توان پیگیری خواهم کرد. نمایندگان محترم نیز لطف کنند جمعبندی نظرات خود را به ما ارائه دهند تا پاسخگوی همه موارد باشیم.
